W naszym przedszkolu wierzymy, że dziecko najlepiej rozwija się w środowisku, które jest do niego dopasowane – zarówno emocjonalnie, jak i społecznie. Dlatego do Ziarenka nie przyjmujemy dzieci wyłącznie na podstawie dostępności miejsc. Wolne miejsce nie oznacza automatycznego przyjęcia dziecka.
Każde dziecko, które dołącza do naszej społeczności, wpływa na jej kształt – tak samo jak społeczność wpływa na dziecko. Z tego powodu bierzemy pod uwagę wiele czynników: wiek i płeć dziecka, jego temperament, styl wychowania, środowisko rodzinne, a także gotowość rodziców do współpracy i spójnego podejścia wychowawczego. Poszukujemy rodzin, które są otwarte na nasz sposób pracy i chcą być częścią budowania wspólnej przestrzeni opartej na szacunku, uważności i wewnętrznej dyscyplinie.
1. Formularz rekrutacyjny (dostępny poniżej)
Pierwszym krokiem jest wypełnienie formularza dostępnego na naszej stronie internetowej. Po jego otrzymaniu skontaktujemy się z Państwem w celu umówienia spotkania.
2. Spotkanie informacyjne z dyrektorem placówki
Na to spotkanie zapraszamy wyłącznie rodziców – bez dzieci. To ważny moment, w którym przedstawiamy naszą filozofię, organizację pracy i codzienne życie przedszkola. Pokazujemy przestrzeń, a także zapraszamy rodziców na krótką (ok. 5–10 minut) obserwację pracy dzieci w grupie podczas tzw. pracy własnej. Na pierwszym spotkaniu jest prezentowana Państwu oferta przedszkola.
3. Obserwacja dziecka w przedszkolu
Na tym etapie zapraszamy jedno z rodziców wraz z dzieckiem na godzinę obserwacji w trakcie pracy własnej grupy. To delikatny moment, w którym przyglądamy się, jak dziecko reaguje na nowe otoczenie, a także jak my – jako zespół – możemy odpowiedzieć na jego potrzeby.
4. Konsultacja zespołu i decyzja o przyjęciu
Po spotkaniach i obserwacjach omawiamy kandydaturę dziecka w gronie pedagogicznym. Jeśli jesteśmy gotowi przyjąć dziecko do naszej społeczności, rodzice otrzymują od nas formalną ofertę. Czas na podjęcie decyzji to zazwyczaj kilka dni. W przypadku, gdy uznamy, że nie jesteśmy odpowiednim miejscem dla dziecka, informujemy rodziców o naszej decyzji z należnym szacunkiem i otwartością.
Jeśli podjęliśmy wspólnie decyzję o rozpoczęciu współpracy przechodzimy do adaptacji.
ADAPTACJA
Adaptacja to jeden z kluczowych momentów rozpoczęcia przygody z przedszkolem. Zależy nam, aby odbywała się w rytmie, który szanuje potrzeby zarówno dziecka, jak i rodziny. Wiemy, że każde dziecko przechodzi adaptację inaczej, dlatego obserwujemy, rozmawiamy i dostosowujemy działania do sytuacji.
Pierwsze dni wyglądają zazwyczaj tak:
Dzień 1 (poniedziałek): rodzic spędza z dzieckiem około godzinę w przedszkolu – w sali lub ogrodzie. Obserwujemy dziecko, proponujemy różne aktywności i rozpoczynamy proces integracji z grupą.
Dzień 2 (wtorek): wspólna obecność rodzica i dziecka wydłuża się do 2 godzin. Ten czas kończy się, zanim dziecko się znudzi – pozostawiając pewien niedosyt i chęć powrotu.
Dzień 3 i 4 (środka, czwartek): stopniowo wydłużamy pobyt dziecka w przedszkolu. Rodzic coraz bardziej wycofuje się z pola widzenia dziecka (np. pozostając w szatni lub wychodząc na spacer). Zachowujemy w tym czasie kontakt telefoniczny, pamiętając, że brak wiadomości zazwyczaj oznacza, że wszystko przebiega dobrze.
Dzień 5 (piątek): W piątek większość dzieci chętnie przychodzi do przedszkola i zostaje już na cały poranek, często aż do obiadu.
Zawsze prosimy rodziców, aby w miarę możliwości przez pierwsze dwa tygodnie odbierać dziecko nieco wcześniej, by zapewnić mu łagodniejsze wejście w nową rzeczywistość.
Choć robimy wszystko, aby adaptacja była łagodna i uważna, z naszego doświadczenia wynika, że u większości dzieci do 4. roku życia pojawia się moment płaczu – jest to naturalna reakcja na rozstanie.
W tych chwilach kluczowa jest postawa rodzica – spokojna, zdecydowana i wspierająca. Dzieci bardzo szybko wyczuwają niepewność. Zdecydowanie i afirmacja pomagają im przejść przez ten emocjonalny moment z większym poczuciem bezpieczeństwa.
Nie przedłużamy adaptacji w nieskończoność – to proces z jasno określonym celem: umożliwienie dziecku samodzielnego funkcjonowania w przedszkolu. Dajemy czas, ale też pomagamy przejść przez trudne emocje w sposób wspierający, nie wzmacniając lęku.